એ કેક ....

 

 ચલો, આજ કુછ મીઠા હો જાયે .. આજે કેક વિષે જ વાત કરું... કેક ની વાત આવતા મને એ  દિવસ યાદ આવી ગયો જયારે મેં મારા જન્મ દિવસે ઘરે બનાવેલી કેક કાપી હતી અને એ પણ મારા પતિ મોહિતના હાથે બનાવેલી ...તમને વાંચીને લાગશે હાઉ રોમેન્ટિક .. કેટલો મસ્ત દિવસ હશે ને એ! બસ આનાથી વધારે વિચારતા જ નહીં! એવું કઈ જ નહોતું. એ જન્મ દિવસ વિષે હું તમને વિસ્તારથી કહું,

 મોહિત ભૂલકણો તો ખરો જ! પર્સ ,ફોન, ટિકટ આવું તો બધા ભૂલી જાય પરંતુ . એ મને ભૂલીનેય  ચાલ્યો  ગયેલો. એટલી હદે ભૂલકણો! એવા વ્યક્તિ પાસેથી જન્મ દિવસ યાદ રાખી શકે એવી અપેક્ષા તો ક્યાંથી રાખી શકાય!!  એ સમયે આ સોસયલ મીડિયા પણ નહોતા કે બર્થ ડે ના રિમાઇન્ડર મોકલે! એ લગ્ન બાદનો મારો પેહલો જન્મ દિવસ હતો.

  સવારે મોહિત રાબેતા મુજબ તૈયાર થઈને ઓફિસે જવા નીકળ્યો. ત્યાં સુધી એને મને વિશ નહોતું કર્યું. સરપ્રાઈસની આશા તો મનમાં ઊંડે હતી જ પણ પછી ચિંતા હતી કે કદાચ ભૂલી ગયો હશે તો આજની પાર્ટી ગિફ્ટ બધું જ જશે. મેં લગ્ન પેહલાંના દરેક જન્મ દિવસ મિત્રો સાથે શાનદાર રીતે ઉજવેલા અને આજે સાવ સૂનું! મેં આડકતરી રીતે એને  પૂછ્યું ,” આજે તું જલ્દી આવશે ને ઓફીસેથી?

“ આજે તો ટેક્સ ફાઈલ કરવાનો છેલો દિવસ છે આજે તો બહુ કામ છે તું રાહ ના જોતી જમી લેજે!”

 મેં કહ્યું , “ હમ્મ! આજે  ૩૧ મી માર્ચ! આજે બીજું પણ કઈ છે ને?”

  “ બીજું કઈ હોય તો પણ મારે શું! મારે તો આજે બહુ કામ છે! " કહીને એ નીકળ્યો.

હવે મને ખાતરી થઇ ગઈ કે એ ભૂલી ગયો છે. હું નિરાશ થઈને સોફા પર બેસી ગઈ . મિત્રો સાથે પણ કોઈ યોજના નહોતી બનાવી કારણ આ જન્મ દિવસ હું મોહિત સાથે વીતવવા માંગતી હતી. શું આજનો દિવસ મારે ઘરે જ રેહવું પડશે! અને એ પણ એકલા? એ  વિચાર પણ મને ન ગમ્યો.

   મેં મારી એક સખીને ફોન કરી ને મારી મુસીબત ....જણાવી. 

એ બોલી,” ચોક્કસ સાંજે તારા માટે મોહિતે કોઈ સરપ્રઇઝ પ્લાન કરી હશે. અત્યારે  તું મારા ઘરે આવી જા! આપણે બહાર જમવા કરવા જઈએ ને પછી મુવી!”

 હું તૈયાર થઈને તેને ઘરે પહોંચી આખો દિવસ આનંદથી પસાર કરીને હું સાંજે ઘરે આવી! એ આશા તો હતી જ કે ઘરે મોહિતે કઈ સરપ્રાઈઝ રાખી હશે! ઘરમાં પેસતા જ કશુંક બાળવાની વાસ  આવી! શું હું સવારે ગેસ પર દૂધ  મૂકીને ગેસ બંધ કરવાનું ભૂલી ગઈ હતી?

 એવો વિચાર આવતા હું રસોડામા દોડી. જઈને જોયું તો રસોડામાં મોહિત હતો. એના બધા કપડાં લોટથી ભરેલા હતા .  ગેસ પર દૂધ  ઢોલાયું હતું, કિચનનો બધો સમાન  વેર વિખેર પડેલો.  

મોહિત મને જોઈને બોલ્યો “ સોરી હું તને મારા હાથે કેક બાનવીને સરપ્રાઇસ આપવાનો હતો પણ કેકનું બેટર બનાવીને ઓવનમાં મૂક્યા બાદ  ઓવનનું ટાઈમર  સેટ કરવાનું ભૂલી ગયેલો! ગરબડ થઇ ગઈ!! આ કેક બળી ગઈ!”

 એની આ હાલત જોઈને હું ખડખડાટ હસી પડી.  કેકનો બળેલો ભાગ કાપીને મેં આઈસીગ કર્યું  .એ દિવસે બળેલી કેક પણ મને સૌથી મીઠી લાગી હતી કારણ  એમાં મોહિતના  પ્રેમની મીઠાશ ભરેલી હતી !!

_તની

ટિપ્પણીઓ

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો

આ બ્લૉગ પરની લોકપ્રિય પોસ્ટ્સ

અનોખુ માતૃત્વ (ભાગ 1 )

  જયારે એક બાળકનો જન્મ થાય છે ત્યારે એક માતા પિતાનો પણ જન્મ થાય છે . એક સ્ત્રી માતા બને છે ત્યારે એક નવા જ અઘ્યયનો પ્રારંભ થાય છે . દરેક માતા માટે પોતાનું બાળક એ જ વિશ્વ બની જાય છે . અને બાળક માટે માતા સર્વસ્વ . માતૃવ દરેક માતા માટે ભિન્ન હોય છે . આજે હું તમને એક એવા માતૃત્વ વિષે વાત કરીશ જે મારી નજરમાં એક આદર્શ માતૃત્વ કહી શકાય . આપણે એ માતાને મીરાના નામથી સંબોધીશું .   મીરા એક હાઈ સ્કૂલમાં વિજ્ઞાનની શિક્ષિકા . ખુબ શાંત વ્યક્તિત્વ , વિદ્યાર્થીઓ માં તેની છાપ એક કડક શિક્ષિકા તરીકે હતી . વિજ્ઞાન વિષયને આત્મસાત કરી લીધેલો . એક આદર્શ શિક્ષિકા કહી શકાય . એજ શાળામાં ગણિતના શિક્ષક અમર સાથે મીરા પ્રેમના બંધનમાં હતી . મીરાના શિરે પરિવારને થોડી જવાબદારી અને અમરના પરિવારનો વિરોધ આ કારણો સર લગ્નમાં મોડું થયું . લગભગ ૩૦ વર્ષની ઉમેરે બાને એ ભાગીને લગ્ન કર્યા . મુંબઈ આવીને બાને એ પોતાના કોચિંગ ક્લાસ શરુ કાર્ય . ધીરે ધીરે વ્યવસાય બરાબર સ્થિર થયા ત્યારે મીરા...
વધુ વાંચો

બેગ- પેક (ભાગ 2)

    વિદેશની ધરતી પર પગ મૂકતા જ ઈશાની અંજાઈ ગઈ. એ એરપોર્ટની જાહોજલાલી , અધતન સુવિધાઓ , મોટા રસ્તાઓ અને ગગનઞ્ચુંબી ઇમારતો જોઈને એને એક સ્વ્પનશ્રુષ્ટિમાં આવી ગઈ હોય એવું લાગ્યું. ટેક્શી લઈને કોલેજ કેમ્પસ પહોચી. સામાન જાળવીને એક ખૂણે મૂકીને ક્યાં જવું ? શું કરવું ? એ વિચારવા લાગી. ત્યાં એક હેન્ડસમ યુવાન તેની સમક્ષ આવીને ઊભો રહ્યો ને કહ્યું , વેલકમ ટુ કેમ્પસ , આઈ એમ સની , ટૂડે ઇટ્સ માઈ ડ્યૂટી ટુ અસસીસ્ટ યુ ટુ ધીસ કેમ્પસ!” ઈશાનીએ સનીની મદદથી પોતાનો રૂમ મેળવી લીધો ને ત્યાં રહેવાની બધી જાણકારી પણ!   ઈશાની એ રૂમમાં જઈને બેગ ખોલી. બધુ કબાટમાં ગોઠવી દીધું. એની રૂમ મેટ શિખા સાથે થોડી ઓળખાણ   પણ કરી લીધી. એ ભારતીય મૂળની હતી પણ ત્યાં જ મોટી થઈ હોવાથી એના એની વાણી અને વર્તન ઘણા જુદા હતા. એ મિલનસાર હતી એથી મિત્રતા થઈ ગઈ. સની અને શિખાની મિત્રતાથી ઈશાની એ નવી જગ્યા સાથે અનુકૂલન સાધી જ લીધું. ઘરની ખૂબ યાદ આવતી હતી. એકલતા પણ સાલતી હતી. મમ્મીનો ખોળો , પપ્પાનો ખભો અને ભાઈઓ સાથ ખૂબ યાદ આવતો ત્યારે એકાંતમાં આંસુ સારી લેતી. પણ મનને મનાવતી . રોજ ઘરે વિડિયો કોલ પર વાત કરી લેતી એથી ખ...
વધુ વાંચો

વાત એ બે દિવસોની ...

  ના અપેક્ષા ના કોઈ માંગણી તોયે નિરંતર ધબકતી લાગણી એટલે મૈત્રી સાચે જ મૈત્રી એક એવિ લાગણી છે જે અપેક્ષા કે માંગણી ને કોઈ સ્થાન જ નથી હોતું. એક એવો સંબંધ જે ફૂલ જેવા હળવા થઈને જીવી શકાય છે એટલે જ મિત્રોને મળીએ ત્યારે મન પર કોઈ ભાર નથી હોતો. એમની સાથે સમય ક્યાં વિતી જાય છે એનું ભાન જ નથી રહેતું. એ સમય એક મીઠું સંભારનું બનીને મન ના ખૂણે હમેશા સચવાઈને રહે છે ,   જીવનના દરેક તબક્કે આપણ જીવનમાં નવા મિત્રો આવતા જ રહે છે. એમના થકી જીવન હસતું ખેલતું રહે છે. સ્કૂલ અને કોલેજની મિત્રો જેવી નિર્દોષ અને નિખાલસ મિત્રો જેવ જીવનના બીજા કોઈ પણ તબબ્કે મળવા મુશ્કેલ છે. એ મિત્રોની વાત જ કઈક અલગ છે. તેઓ આપણને ખૂબ સારી રીતે જાને છે અને સમજે છે. તેમની સામે આપણે સહજ રહી શકીએ છીએ. આપણે તેમની સામે કોઈ મુખવતો પહેરાવની જરૂર નથી હોતી. હળવા બનીને ખુશીઓ માણવાની મજા કઈક અલગ હોય છે. જેની સાથે સાવ બાલિશ વાતો કરી હોય , એક ચોકલેટ ખરીદવા પો પોતાના ખિસ્સાનું ચીલલર ભેગું કર્યું હોય. એક કટિંગ ચા હાથમાં લઈને કલકો સુધી વાતો કરી હોય. એવ મિત્રો સાથે સમય વીતવાનો આનદ જ કઈ ઔર હોય છે!    આપના દરેક પાસે એવ મિ...
વધુ વાંચો